فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۲

یارب نفس گرم ثنا سنجم ده

وز درد طلب راحت هر رنجم ده

از خویش تهی کن وز خویشم پر کن

ویرانه کن و در خور آن گنجم ده