فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۲

جز مدح علی نمی‌توانم گفتن

جز این گوهر نمی‌توانم سفتن

گر صیقل مدحش نبود گرد ملال

زایینة دل نمی‌توانم رفتن