فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۲

بیمارم و آن نیم که یک جا افتم

می‌گردم و هر کجا رسم وا افتم

از ضعف چنان شدم که در سینه دلم

گر یاد تپیدن کند از پا افتم