فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۹

در سایه سرو قدت ای مایه ناز

از بهر وصال دل حسرت پرداز

خواهم شبکی چون شب هجران بی‌صبح

با فرصتکی چون سر زلف تو دراز