فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۷

خود را با ما چو دیده بستیم نمود

گردی بودیم چون نشستیم نمود

در پرده آینه نهان بود رخش

این چهره درست تا شکستیم نمود