فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

زرگر پسری که حسن ازو می‌نازد

در راه غمش عشق روان می‌بازد

یکرنگی زر از آن کند مهر منیر

در بوته مهر او مگر بگدازد