فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸

عشق است میی که ساقیش عرفانست

بی‌دست و پیاله دل به دل گردانست

فیّاض به درد عشق خو کن کاین درد

درمان هزار درد بیدرمانست