فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۵

آهم ز دل زبانه فرسود نشست

از بوتة خارِ هستیم دود نشست

ماننده خار خشک در گلخن عشق

زودم آتش گرفت و هم زود نشست