فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵

ای آرزوی دل غم اندود بیا

ای مرهم جان ناله فرسود بیا

رفتی چو به بزم غیر پر دیر مکن

از دست مبادا که روی، زود بیا