فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

در وادی عشق پر مکش منّت پا

بی‌گام درین مرحله شو ره پیما

مردم گویند پای بردار و برو

من می‌گویم که پای بگذار و بیا