فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۸۹

چون گل به چمن خنده دمادم نفروشی

یک غنچه تبسم به دو عالم نفروشی

در کوچة ما جنس دوا سخت کسادست

با داغ‌دلان جلوة مرهم نفروشی

سرمایة غم سخت عزیزست نگه‌دار

هر چند که بسیار خری کم نفروشی

در مشرب غم تشنه لبی مایة ذوقست

این زهر گلوسوز به زمزم نفروشی

فیّاض به جانان نکنی درد دل اظهار

در کوچة راحت‌طلبان غم نفروشی