فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۴

ببرید زلف گرچه به پای تو سر نهاد

سر باخت هر که از حد خود پا به در نهاد

بی‌جرم اگر زدی سر زلف اعتراض نیست

هر کس که گشت عاشق روی تو سر نهاد

چشم از رخ تو برنتوانیم داشتن

زلف کج تو بند به پای نظر نهاد

چندان که نارساست، به دل‌ها رساترست

در صید دل کمند تو رسم دگر نهاد

فیّاض مشکل است که از سر به در رود

این عادی بدی که ترا هست در نهاد