سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » رباعیات » شمارهٔ ۳۹

ای یار تبیره زن بایسته چو جان

وی همچو تبیره چست و باریک میان

دو رخ چو تبیره دارم ایجان جهان

یکچند بر اینم زن و یکچند بر آن