سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » رباعیات » شمارهٔ ۵

خمخانه سریست کوزه دار سرخم

بسته است جلاجل جلالی بردم

هرچند خر منست از سر تا سم

صد شکر کنم گر کنمش روزی گم