سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » قطعات » شمارهٔ ۲۰ - سوزنی از ابلهی چه کرد

سوزنی از ابلهی درید بسی مرز

کفت بسی مغز . . . ون بخرزه چون گرز

ای ملک او را چو رفتنی شد ازین دهر

با این مشتی دریده مرز، بیامرز