سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶

ای تهمت من کشیده از خلق بسی

نابوده مرا بوصل تو دسترسی

چون در سرم افتاد ز عشقت هوسی

تا سر ننهم ترا نمانم بکسی