سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

ایشاهد شیرین شکرخا که توئی

وی خوگر جور و کین و یغما که توئی

جور و ستم تو هست آنجا که منم

جان و دل بنده هست آنجا که توئی