سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

هر روز دل مرا زبانی دگر است

با من بت من بهر زبانی دگر است

وان جان جهان هیچ نمی اندیشد

کاخر پس این جهان جهانی دگر است