وفایی شوشتری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶

با موی سفید آمدم و روی سیاه

نا کرده ترا، بندگی و کرده گناه

از کرده و ناکردهٔ خود منفعلم

«لا حُولَ وَلا قوّة الاّ بالله»