وفایی شوشتری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۱

جنّت به بها، نمی‌دهی می‌دانم

امّا به بهانه می‌دهی می‌دانم

گر نیست بها، بهانه دارم بسیار

بر اشک شبانه می‌دهی می‌دانم