وفایی شوشتری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰

من جز، بر قومِ باده نوشان نروم

هرگز، به بر زهد فروشان نروم

این طایفه را، جای اگر فردوس است

دوزخ روم و به پیش اوشان نروم