وفایی شوشتری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰

در آرزوی جرعه ی می جانم سوخت

از سر، تا پا تمام ارکانم سوخت

با این حالت «وفایی» ار خواهم مُرد

می دان تو یقین که دین و ایمانم سوخت