وفایی شوشتری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹

این دختر رز، چه شوخ و شنگ آمده است

یکرنگ و به زاهدان دو رنگ آمده است

با این همه ریو و رنگ زاهد از چیست

کز این دختر چنین به تنگ آمده است