بلند اقبال » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۹ - قطعه

پی سواری خود مردمان خرندخری

برای صرفه که جونیم من دهند به او

به اسب تازی مایل کسی نمی گردد

که خرج اوبودا فزون اگر چه هست نکو

اگر چه اسب مر او را دهد نجات ازخصم

اگر چه خر کند او را فرو به گل درجو