بلند اقبال » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۳۸ - قطعه

هر که را روزی فراخ آید به دهر

هیچ باکش نیست اندر تنگ سال

وآنکه آمد تنگ روزی درجهان

در فراخی هم بود آشفته حال