بلند اقبال » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۳ - قطعه

آن یکی گیرد زنی از بهر مال

و آن دگر کس زآنکه صاحب عزت است

زن مگیر از بهر مال وعزتش

کاین دو را گه فقر وگاهی ذلت است

ای خوش آنکس کو دم از وحدت زند

زن نگیرد مرد گر با همت است