بلند اقبال » دیوان اشعار » مثنویات » بخش سوم » بخش ۴۲ - رقعه وعده گیری

ای به خویب یگانه ی آفاق

نبود برملازمان گر شاق

لیله الجمعه را زروی کرم

رنجه فرما به بنده خانه قدم

لیله السبت را ز روی کرم

رنجه فرما به بنده خانه قدم

شب دوشنبه را ز روی کرم

رنجه فرما به بنده خانه قدم

شب سه شنبه را ز روی کرم

رنجه فرما به بنده خانه قدم

لیله الاربعا ز روی کرم

رنجه فرما به بنده خانه قدم

مر شب پنجشنبه را ز کرم

رنجه فرما به بنه خانه قدم