سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۷

در هر خم زلف مشکبیزی داری

در هر سر غمزه رستخیزی داری

رو گرچه ز عاشقان گریزی داری

روزی داری از آنکه ریزی داری