میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » رباعیات » شمارهٔ ۴۲

از اهل خراسان سخن خیر مگو

آدم رخ و دیو شکل و اهریمن خو

چون خامه تهی مغز و دورنک و دوزبان

چون نامه سیه دل و چو زن شوهر بو