میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » رباعیات » شمارهٔ ۳۳

از تابش آفتاب بیتاب شدیم

وز آتش گرمای نجف آب شدیم

گویند شراب سر که گردد بنجف

ما سر که بدیم، باده ناب شدیم