میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

لب جز لب سیگار بدان لب نرسد

هرگز کسی از لبش بمطلب نرسد

دلریش و درون سوخته و خاک شده

تا کس نشود، لبش بدان لب نرسد