میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۳۲۰

ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری

جز انده و اندیشه بسیار چه داری

گیرم تو خری علم چه باریست بدوشت

در گل چو فتاد این خر و این بار، چه داری

تکرار کنی روز و شب این درس مزور

یکبار بگو زین همه تکرار چه داری

تسبیح تو چون رشته و دستار تو افسار

آخر بجز این رشته و افسار چه داری

عمریست که داری بدر مدرسه مشکوی

باری خبر خانه خمار چه داری

ما رند خرابیم و بتو کار نداریم

شیخی و کبیری تو، بما کار چه داری

گفتار نکو از تو شنیدستیم اما

بر گو تو ز نیکوئی کردار چه داری