میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۹

بتقریبی ز ما گاهی ببر نام

اگر خواهی دعا گو خواه دشنام

ز ما لب تشنگان یادی کن آخر

نهی مستانه چون لب بر لب جام

مکن این تلخکامی ها فراموش

چو گیرند از لبت شیرین لبان کام