سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹۷

مانندهٔ باد اگر چه بی‌پا و سریم

پیوسته چو آتش ره بالا سپریم

زان پیش که رخت ما سوی خاک کشند

ما خاک فروشیم و بدان آب خوریم