سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۷

چوبی بودم بود به گل در پایم

در خدمت مختار فلک شد جایم

در خدمت او چنان قوی شد رایم

کامروز ستون آسمان را شایم