سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۱

ای چون شکن زلف تو پشتم خم خم

وی چون اثر خلق تو صبرم کم کم

در مهر و وفایت آزمودم دم دم

با این همه تو بهی و آخر هم هم