نظام قاری » دیوان البسه » مثنویات » شمارهٔ ۱

بسر تخفیفه روزی بدستار

سری میجست و بالائی زپندار

زنا که طیلسان بروی بر آشفت

لسان حال را بگشوده میگفت

(هر آن مهتر که با کهتر ستیزد)

(چنان افتد که هرگز برنخیزد)