سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶۲

هر بار ز دیده از تو در تیمارم

تا بهره ز دیدار تو چون بردارم

ای یار چو ماه اگر دهی دیدارم

چون چرخ هزار دیده در وی دارم