سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۲

ناید به کف آن زلف سمن مال به مال

نی رقص کند بر آن رخان خال به خال

ای چون گل نو که بینمت سال به سال

گردنده چو روزگاری از حال به حال