سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۷

خورشید سما بسوزد از سایهٔ عشق

پس چون شده‌ای دلا تو همسایهٔ عشق

جز آتش عشق نیست پیرایهٔ عشق

اینست بتا مایه و سرمایهٔ عشق