صفایی جندقی » دیوان اشعار » نوحه‌ها » شمارهٔ ۷

ای تازه جوان جان جهانم علی اکبر

جانم علی اکبر

ای جان جهان تازه جوانم علی اکبر

جانم علی اکبر

بگذاشتیم درکف اشرار و گذشتی

ای مرغ بهشتی

دردا که خطا بود گمانم علی اکبر

جانم علی اکبر

باز آی و مرا از قفس غم بگسل دام

زان بیش که ناکام

پرواز کند مرغ روانم علی اکبر

جانم علی اکبر

خون بدنت جای کفن در تن صد چاک

ای بر سر من خاک

بعد از تو اگر زنده بمانم علی اکبر

جانم علی اکبر

با آنکه روان کرده ام ای کشته ی عطشان

یک دجله به دامان

لب تر نشدت ز آب روانم علی اکبر

جانم علی اکبر

ای سرو روان خیز و به چشمم قدمی تاز

کت بار دگر باز

در دامن این چشمه نشانم علی اکبر

جانم علی اکبر

یا رب چه شود مهر دل افروز تو روشن

سازد نظر من

بنما رخ و از غم برهانم علی اکبر

جانم علی اکبر

تدبیر علاج دل غم پرور ما کن

این درد دوا کن

تا باز به لب نامده جانم علی اکبر

جانم علی اکبر

باکم ز گنه چیست بدین نوحه سرایی

تا همچو صفایی

در ماتم تو مرثیه رانم علی اکبر

جانم علی اکبر