صفایی جندقی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

یک لحظه رقیب برنخیزد ز برت

تا بنشینم به سایه سرو برت

ای شاخ امید ترسم از خار خسان

زین باغ برون رویم ناخورده برت