صفایی جندقی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

از روی محبت و سر غم خواری

گوئی چه شدت که روز و شب می زاری

از سوز دلم چگونه گردی آگاه

تا دست خود از دور بر آتش داری