صفایی جندقی » دیوان اشعار » رباعیات انابیه » شمارهٔ ۲۸

آن عهد درست کز ازل بستم نیست

یک توبه که صدبار به نشکستم نیست

فضل تو مگر بیفشرد پای که من

جز عجز و امید هیچ در دستم نیست