خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۶

گر کار فلک به عدل سنجیده بُدی

احوال فلک جمله پسندیده بدی

ور عدل بدی به کارها در گردون

کی خاطر اهل فضل رنجیده بُدی؟