سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۶

یک روز دلت به مهر ما نگراید

دیوت همه جز راه بلا ننماید

تا لاجرم اکنون که چنینت باید

می‌گوید من همی نگویم شاید