رفیق اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۷

کشم جور از غمت ای نازنین ماه

شب و روز از دل و جان ناله و آه

رود از دوریت تا کی شب و روز

سرشکم تا به ماهی آه تا ماه

تو خورشیدی و مه رویان کواکب

نکورویان شهند و تو شهنشاه

تفاوت از زمین تا آسمانست

ز ماه عارضت تا عارض ماه

نخوردم ای رفیق از قدش افسوس

از آن نخل بلند و قد کوتاه