سراج قمری » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱

یار منی ای رنج، به من کی نرسی

شب نیست که چون دمم پیاپی نرسی

اندر پی موسم جوانی، ای اشک

چندین چه دوی گرم؟که دروی نرسی