سراج قمری » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸

از آتش اهل عصر جز دودی نیست

وز هیچ کسم امید بهبودی نیست

دستی که زجور چرخ بر سر دارم

در دامن هرکه می زنم سودی نیست