سراج قمری » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱

قرآن که بهین کلام خوانند آن را

جا جای، نه بر دوام خوانند آن را

در خطّ پیاله آیتی هست ز لطف

کاندر همه جا مدام خوانند آن را